Kształt ludzkich rąk, rozstaw palców, zachęca do umieszczania na nich ozdób, czyli pierścieni, pierścionków i obrączek. Biżuterię na palcach u dłoni od najdawniejszych czasów nosili zarówno mężczyźni, jak oraz panie. Nie zawsze miała ona tylko funkcje ozdobną, nieraz pierścienie i sygnety nosiły znaczenie symboliczne, były objawem dostojeństwa i władzy, jak pierścienie książęce bądź dostojników kościoła.
Zwykłe, damskie pierścionki były mniej rozbudowane i służył po największej części jako dekoracja bądź objaw stanu cywilnego damy.
Męskie pierścionki-sygnety posiadały w miejscu oczka wytworny kamień lub kruszec obrobiony w formie alodialnego herbu szlacheckiego, który w pierwszej chwili służył do pieczętowania korespondencji - wyciskano wytłoczony na sygnecie herb w ciepłym laku, który zamykał list. Do tej pory jest pewien typ snobizmu na szlachectwo, choć aktualnie nie ma ono niemalże żadnego znaczenia - głównie, kiedy chodzi o pierścionek z diamentem. Osoby chcące oznaczyć swoje arystokratyczne pochodzenie noszą na palcu pierścień z herbem, nie zawsze swoim.